Behçet Necatigil Sözleri

Yaşamışım kaç para Mezar taşları neci? Deli gibi sarılsam da hayata Kalacak nesi var ki?

Bir bakış bile yeterken anlatmaya her şeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı.

Gecikmiş istekler vaktinde tükenmeliydi. 

Soğurken bir ölü, çok ince bir eli tutup ısıttınız mı?

Kitaplar seslenir, yüksekten, mağrur:Gel bize, kurtul, gel! 

Ne paraya çevrilmez, biz onun peşindeyiz.

Biraz gülecek olsam, vay sen misin gülen?Hemen yetişir hüzün.  

Aşk yok dünyada. Sıkmayan bir ayakkabın varsa bütün mutluluklar senindir.

Güneş dağın ardına
Ateş kanıma düştü
Gölgeler duvarlara
Elim yanıma düştü
Secdelerdeymiş Allah
Bulmak alnıma düştü
Bedbaht kulu teselli
Artık Tanrı'ma düştü.  

Adında isyan ediyorum.Seni özlemek istemiyorum ben,ben seni yaşamak istiyorum. 

İnsan hiç olmazsa arada bir uğrar. Böyle ihmalci değildin önceleri. Biliyorsun, seninle avunuyorum, sana gidiyor yollar. Akşamları parkta oturuyorum, haber soruyorum akasyalardan.

  

Biz böyle eğilmezdik çocuklar olmasaydı.

 Ya ümitsizsiniz. Ya da ümit sizsiniz. Ya çaresizsiniz.Ya da çare sizsiniz.

Adı, soyadı
Açılır parantez
Doğduğu yıl, çizgi, öldüğü yıl, bitti
Kapanır parantez.

Zorluklar varsa arada,insansın.Engellere harcanmayan güçler ne güne dayat ki, yaşadığını anlayasın.

Utanır da anasının sırtındaki yeldirmeden;Kız, bir adım önde gider, sezdirmeden.

Asıl söylenecekler hep sonradan anımsanır.  

                               Ertelediğimiz sevgiler bir gün hesap sorar bizden.