Cahit Külebi Sözleri

Artık ne pencerem var seni koyacak
Ne masam,
Sevgilim de yok bu şehirde
Çiçek seni alıp ne yapsam?

Gözlerin gözlerime değince, su katılıyor rakıya, denizler açılıyor önümde.

Bir gece habersiz bize gel 
Merdivenler gıcırdamasın 
Öyle yorgunum ki hiç sorma 
Sen halimden anlarsın 
Sabahlara kadar oturup konuşalım 
Kimse duymasın 
Mavi bir gökyüzümüz olsun 
Kanatlarımız dokunarak uçalım 
İnsanlardan buz gibi soğudum 
İşte yalnız sen varsın 
Öyle halsizim ki hiç sorma 
Anlarsın.

Senin dudakların pembe, ellerin beyaz, al tut ellerimi tut biraz.  

Ben yalnızlığı,
Gökte uçar gördüm.
Ben yalnızlığı,
Garip naçar gördüm.
Ben yalnızlığı,
Gelir geçer gördüm. 

Seni, geceyi ve bulutları seviyorum. 

Dağıtamıyor karanlığı özlemim bile
Ey ak bulutların yansıması sen yoksun artık!
Geri gelmiyor yaşantı ölümden sonra.
Hiç boşalmış göller döner mi geriye?

Bir nazlı kuşa benzer çocuk dediğin.Ev ister, ekmek ister, öpülmek. Okşanmak ister.